Wzorzec rasy

Standard FCI N0 091
Mastif Hiszpański – Mastin Espanol
Kalsyfikacja FCI:
Grupa II
Sekcja 2.2 molosy, typ górski. Nie podlegają próbom pracy.

I. Wrażenie ogólne i charakter:

Opis ogólny:

Pies duży, masywny, proporcjonalny. Dobrze wyważony, bardzo mocny i muskularny, o zwartej konstrukcji. Masywną głowę i tułów pokrywa półdługi włos. Silny, oddany swemu panu, łagodny i szlachetny, bardzo stanowczy gdy stanie naprzeciw niebezpiecznych zwierząt lub obcych mu ludzi, zwłaszcza gdy pilnuje i chroni stada lub majątku. Jego głos jest szorstki, niski i głęboki, słyszalny na duże odległości. Pies bardzo inteligentny, niepozbawiony urody, obie te cechy manifestuje w ogólnym wyrazie. jego zachowanie znamionuje pewność siebie, jednak znając swoją ogromną siłę nie nadużywa jej.
Wysokość w kłębie:

Nie ma górnej granicy wzrostu, ale wielkość psa należy premiować jedynie gdy toważyszy jej harmonijna budowa. Minimalna wysokość: psy: 77 cm. - suki: 72 cm. Pożądany jest jednak większy wzrost; psy: 80 cm,a suki 75 cm.
Budowa:

O nieco wydłużonych proporcjach. Dłuższy niż wyższy. Najważniejsze jest dobre wyważenie i funkcjonalność budowy zarówno w ruchu jak i postawie stojącej.
Przeznaczenie:

Stróżowanie i obrona. Niedopuszczane są do hodowli osobniki nadmiernie nieśmiałe, bojaźliwe lub o niezrównoważonym charakterze. Rasa jest ściśle związana z wędrownym wypasem stad, szczególnie owiec merynosów. Od średniowiecza towarzyszyły stadom, broniąc owce przed wilkami i drapieżnikami w trakcie wędrówek z jednych pastwisk na drugie. Pełniły swą rolę bez względu na miejsce i porę roku. Współcześnie także towarzyszą wielu pasterzom i pełnią tę samą pierwotną rolę obrońców stada. Do dzisiaj również pilnują i bronią gospodarstw, ludzi i majątku.

GŁOWA:

Duża, mocna, o kształcie ściętej piramidy o szerokiej podstawie. Stosunek długości czaszki do długości kufy jest jak 6 do 4. Oglądane z góry, kufa i czaszka są graniaste, bez wyraźnych różnic w szerokości nasady i szerokości mózgoczaszki. Umiarkowanie rozbieżne linie czaszki i kufy.
Czaszka:

szeroka, mocna, oglądana z profilu lekko wysklepiona. Szerokość czaszki powinna być równa lub większa niż jej długość. Zaznaczona bruzda czołowa. Widoczny guz potyliczny.
Stop:

łagodny, słabo zaznaczony.
Kufa:

Oglądana z profilu prosta. Widziana z góry wygląda prawie jak umiarkowanie wydłużony prostokąt, nieznacznie zwęża się w kierunku nosa. W żadnym wypadku nie może być spiczasta.
Nos:

czarny, wilgotny, duży i szeroki.
Wargi:

górne w dużym stopniu zakrywają dolne; dolne wargi, z widoczną śluzówką, tworzą bardzo luźne kąciki wargowe. Błony śluzowe powinny być czarne.
Zęby:

białe, mocne i zdrowe. Kły duże, ostre pozwalające na dobry chwyt. Trzonowce mocne i silne. Siekacze dość małe, zgryz nożycowy. Komplet przedtrzonowców wymagany.
Oczy:

Małe w stosunku do wielkości czaszki, o migdałowym kształcie, pożądane ciemnoorzechowe. Czujne, szlachetne, miękkie i inteligentne spojrzenie, nabiera dużej ostrości wobec obcych.
Powieki:

Grube, oprawa oka czarna. Powieka dolna pozwala widzieć część spojówki.
Uszy:

Wiszące, średniej wielkości; trójkątne, gładkie. Osadzone powyżej linii oczu. W odprężeniu wiszą i przylegają do policzków, niezbyt ściśle dotykając czaszki. W podnieceniu odstają od głowy i unoszą się na 1/3 swej długości. Nie mogą być kopiowane.
Podniebienie:

Czarne, z dobrze widocznym "ożebrowaniem".
SZYJA:

W kształcie ściętego stożka, szeroka, silna, umięśniona, elastyczna. Pokryta grubą, luźną skórą, tworzącą duży podwójny łałok.
TUŁÓW:

Prostokątny. Mocny i krzepki, wyrażający wielką siłę, zwinność i sprężystość.
Kłąb:

dobrze zaznaczony.
Grzbiet:

Mocny, umięśniony. Dobrze wysklepione żebra o szerokich przestrzeniach międzyżebrowych. Minimalny obwód klatki piersiowej jest równy mniej więcej 1/3 wysokości w kłębie. Lędźwie długie, szerokie i mocne; boki lekko zapadnięte.
Zad:

szeroki i mocny. opadający pod kątem 45°, w stosunku do podłoża. Wysokość w zadzie równa wysokości w kłębie.
Linia górna:

Prosta, horyzontalna, również w ruchu.
Klatka piersiowa:

szeroka, głęboka, potężna i umięśniona. Wyraźne przedpiersie.
Brzuch i słabizny:

brzuch nieznacznie podciągnięty, słabizny głębokie i szerokie.
OGON:

Bardzo gruby u nasady i średnio wysoko osadzony. Mocny, sprężysty i pokryty włosem dłuższym niż na reszcie ciała. W odprężeniu nisko noszony, sięgający pięty; czasami wygięty na czwartej części swej długości. W ruchu lub podnieceniu noszony szablasto, zakręcony na końcu, ale nigdy skręcony na całej długości lub noszony powyżej zadu.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Ustawione idealnie pionowo. Oglądane z przodu proste i równoległe. Przedramię jest trzykrotnie dłuższe od śródręcza. Masywny kościec, silne śródręcze.
Łopatki:

Skośnie ustwione, bardzo dobrze umięśnione. Dużo dłuższe niż przedramię.
Kąt stawu barkowego:

około 100° .
Ramię:

Mocne, o długości zbliżonej do długości łopatki.
Kąt stawu łokciowego:

około 125° .
Przedramię:

Mocne, pionowo ustawione. Łokcie przylegające do klatki piersiowej.
Śródręcze:

Oglądane z boku nieznacznie nachylone. Praktycznie jest kontynuacją przedramienia. Mocny kościec..
Łapy:

Kocie. Zwarte, mocne i wysklepione. Pazury i poduszki mocne i twarde. Umiarkowanie rozwinięte błony międzypalcowe, pokryte włosem..
KOŃCZYNY TYLNE:

Mocne, muskularne. Kąty w stawach rozwarte. Oglądane z profilu i od tyłu poprawnie ustawione; stawy skokowe równoległe. Nadają psu niezbędny napęd, pełen swobody, siły i elegancji.
Uda:

Potężne i umięśnione.
Kąt miedniczno-udowy:

Bliski 100°.
Podudzie:

Długie, umięśnione o mocnej kości.
Kąt stawu kolanowego:

Bliski 120°.
Staw skokowy:

Wyraźny, z dobrze widocznym ścięgnem Achillesa.
Kąt stawu skokowego:

Zbliżony do 130°.
Łapy:

Kocie, nieznacznie zaokrąglone. Podwójne lub pojedyncze pazury, mogą być usunięte.
CHODY:

Pożądanym krokiem jest kłus, który musi być harmonijny, silny, bez tendencji do kołysania się na boki. Inochód niedopuszczalny.
SKÓRA:

Elastyczna, gruba, obfita, różowa o ciemnej pigmentacji. Wszystkie śluzówki czarne.
SZATA (włos):

Gęsty, gruby, średniej długości, gładki włos pokrywa całe ciało, także błony międzypalcowe. Włos dwojakiego rodzaju: okrywowy na grzbiecie i inny w gatunku chroniący klatkę piersiową i słabizny. Jest krótszy na łapach, dłuższy i jedwabisty na ogonie.
UMASZCZENIE:

Każde umaszczenie dopuszczalne, ale wyżej cenione jednolite jak żółte, płowe, czerwone, czarne, wilczaste i czerwień jelenia, a także kombinacje tych kolorów, pręgowane i łaciate.
WADY:

Każde odstępstwo od wzorca należy traktować jako wadę. Jej ocena powinna być proporcjonalna do stopnia tego odstępstwa.
Błędy:
Nieprzesadnie zaakcentowany orli profil grzbietu nosa.
Brak któregoś przedtrzonowca
Zgryz cęgowy.
Słabo związany grzbiet, tracący w ruchu swą prostą linię.
Trochę słabe śródręcze i łapy.
Niewielka nieśmiałość.
Poważne wady:
Spiczasta kufa.
Umiarkowany przodozgryz.
Brak któregoś z trzonowców lub kłów, nie spowodowany wypadkiem.
Grzbiet łękowaty.
Wysokość w zadzie wyższa niż w kłębie.
Słabe lub źle ustawione kończyny.
Odstawione łokcie w ruchu.
Krowia postawa zarówno w pozycji stojącej jak i w ruchu.
Włos pofalowany, lokowaty lub zbyt długi.
Kopiowane uszy lub ogon.
Wyraźne entropium lub ektropium.
Niezrównoważony charakter, przesadna bojaźliwość lub zbytnia agresywność.
Pies sprawiający wrażenie wątłego lub ospałego.
Ogon noszony na zadzie.

Wady dyskwalifikujące:
Rozczep nosa.
Jakikolwiek ślad tyłozgryzu.
Nadmierny przodozgryz.
Depigmentacja nosa i błon śluzowych w połączeniu z jasnymi oczami.
Psy muszą mieć dwa, normalnie rozwinięte jądra, w pełni usytuowane w mosznie.


 

projekt Magoora 2015